Μπορεί άραγε, ένα και μόνο θέμα να έχει τόση μουφοσυρροή; Και όμως μπορεί! Πριν ξεκινήσω να μπω στο ζουμί, πρέπει να παραδεχτώ κάτι. Μ’ αρέσει να παίζω με τις λέξεις. Πολύ περισσότερο όμως μ’ αρέσει όταν οι λέξεις έχουν ήδη παίξει μόνες τους για μένα. Αγαπημένε αναγνώστη, πώς λέγεται το ναρκωτικό στα αγγλικά; Drug, πολύ σωστά! Και πώς λέγεται το φαρμακείο στο αγγλικά; Pharmacy θα μου πεις και θα έχει και δίκιο. Δεν λέγεται όμως μόνο έτσι, λέγεται και Chemist Shop. Καλά, εντάξει, αυτός είναι ο λιγότερο δημοφιλής όρος. Υπάρχει φυσικά ένας πασίγνωστος, Drugstore, ο λεγόμενος.
Οκ, μην ασχοληθείτε με αυτό. Σιγά τώρα, με τις λέξεις θα παίζουμε; Άλλωστε, οι ναρκομανείς είναι ένα δεδομένο κοινωνικό πρόβλημα. Ας κρατήσουμε για τώρα διάφορα σκηνικά με ηρωίνες, κοκαΐνες, μεθαμφεταμίνες και τα ρέστα και ας μην μπούμε στις γκρίζες ζώνες. Ας μείνουμε στα “σκληρά”. Δέχομαι 100% ότι είναι πολύ δύσκολη η προσπάθεια να απεξαρτηθείς από τέτοιες ουσίες. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ κιόλας. Αδιαμφισβήτητα χρειάζεται πολλή δύναμη, υπομονή και επιμονή. Καμία αντίρρηση. Εκεί που αρχίζω να τσιγκλιέμαι είναι όταν τυχαίνει να ακούσω για έναν ναρκομανή ότι είναι άρρωστος. Ναι, εκεί, η καλή μου διάθεση πάει περίπατο.
Άρρωστος, ή ασθενής αν θέλετε, ήξερα ότι είναι κάποιος ο οποίος πάσχει από κάτι. Από κρύωμα μέχρι καρκίνο ας πούμε. Χωρίς να μπαίνω στην απόλυτα κυριολεκτική έννοια της λέξης (α+ρώννυμι (ρώμη) και α+σθένος, ο χωρίς ρώμη ή σθένος), δυσκολεύομαι να πω ότι ταιριάζει σε αυτήν την περίπτωση. Το να λέγαμε τον ναρκομανή, τραυματία ας πούμε, ναι, θα το δεχόμουν λίγο καλύτερα. Θα μου πείτε ότι κολλάω στις λέξεις. Ναι, φυσικά και θα κολλήσω όταν είναι δεδομένες οι σκέψεις που ακολουθούν. Διότι ο μέσος άνθρωπος, όταν ακούσει για κάποιον ότι είναι άρρωστος, θα τον λυπηθεί μεταξύ άλλων. Σόρρυ κιόλας, αλλά όχι λύπηση στους ναρκομανείς. Στήριξη ναι! Στοπ στην περιθωριοποίησή τους, επίσης! Αλλά όχι και λύπηση. Τι; κατά λάθος το έκανε; Σκόνταψε και έπεσε σε ένα λοφάκι από κόκα ας πούμε; Αυτό μου θυμίζει την κλασική κινηματογραφική αντίδραση στο κεράτωμα. Μετά το «δεν είναι αυτό που νομίζεις» ακολουθεί το «έγινε κατά λάθος».
Κάπου εδώ σκάει η γνωστή πατάτα του «δεν ήξερε». Χμμ, οκ, πρώτα απ’ όλα, αν υπάρχει έστω και μία περίπτωση να ισχύει κάτι τέτοιο τότε οπωσδήποτε αυτό μπορεί να συμβαίνει σε ηλικίες μέχρι 15, άντε βαριά-βαριά 16. Ένας 20χρονος ας πούμε που ξεκινάει να παίρνει γραμμές, η πιθανότητα του να μην «ήξερε» είναι μικρότερη και από την πιθανότητα να δούμε τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό. Όχι, όχι, όχι τον Κούλη. Τον πρεσβύτερο. Πάμε στους έφηβους λοιπόν και στο σχόλιο «δεν ήξερε» απαντάω «γύρνα πίσω στα 70’s μωρέ». Τι δεν ήξερε; Δεν ήξερε με κάθε λεπτομέρεια τι κάνει η κόκα στον ανθρώπινο οργανισμό. Οκ, δεκτόν. Χρειάζεται όμως; Δεν ήξερε για την εξάρτηση; Για να συμβαίνει αυτό πρέπει να ισχύουν τα εξής : α) να μην κυκλοφορεί στο δρόμο, β) να μην βλέπει ταινίες, σειρές, τηλεόραση γενικότερα, γ) να μην πηγαίνει καν σχολείο και δ) να μην του έχουν πει ποτέ, και τίποτα οι γονείς του. Οκ, τώρα που το σκέφτομαι, μόνο για τα παιδιά στον Κυνόδοντα θα δεχόμουν ότι δεν ξέρανε.
Βέβαια από την άλλη, έχει σημασία και το τι βλέπεις. Υποθέτουμε για παράδειγμα ένα άτομο, τον Τάκη. Ο Τάκης δεν έχει δικά του βιώματα με ναρκομανείς, ούτε γνωστούς ούτε καν στο δρόμο. Δεν έχει δει ποτέ. Ό,τι εικόνες έχει, είναι μόνο από έργα και σειρές. Έστω λοιπόν ότι έχει δει το Trainspotting και το Breaking Bad. Με αρκετές πιθανότητες μπορεί να μην κάνει ούτε τσιγάρο ποτέ (get it?), με λίγες πιθανότητες θα φοβηθεί ακόμα και να βρεθεί σε ίδιο δωμάτιο με ναρκωτικά μήπως κολλήσει. Ναι, τραβηγμένο και λάθος, αλλά τουλάχιστον έχει μία ρεαλιστική εικόνα το τι κάνουν τα «σκληρά». Το ενδεχόμενο να γίνει ο επόμενος Heisenberg ελέγχεται ως αναληθές. Ώπα, ώπα! Παπαριές λέω. Τάκη, δες το Wire και τελειώνει εκεί η ιστορία.
Ladies and Gentlemen... meet Wendy!
Από την άλλη ο Βρασίδας έχει δει τη «Στροφή» και τον «Πανικό στα σχολεία». Η πρώτη είναι σκηνοθεσίας Δαλιανίδη και η δεύτερη Δαδήρα. Οι πληροφορίες ότι το «Ντίμης Δαδήρας» ήταν καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Φώσκολου κρίνονται ως κακοπροαίρετες. Α, και είναι του ’81 και του ’82 αντίστοιχα. Αν τις έχετε δει, καταλαβαίνετε... Αν όχι, ας πούμε ότι ο Βρασίδας νομίζει τώρα ότι τα ναρκωτικά είναι η κρυφή δύναμη κάθε stand-up κωμικού. Παίρνεις ναρκωτικά; Σκορπάς το γέλιο. Ο Βρασίδας λοιπόν αποφάσισε να κάνει ένα update στην εικόνα που έχει για τα ναρκωτικά. Και είδε τον Νικητή!
Ο Νικητής είναι μία ταινία παραγωγής Γενικού Επιτελείου Στρατού εναντίον της μάστιγας των ναρκωτικών. Θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες με τις απίστευτες ατάκες που έχει η ταινία. Θα πω όμως μόνο αυτό : Ο Νικητής δεν σε κρατάει μακριά από τα ναρκωτικά, σε σπρώχνει σε αυτά. Πληροφορίες που θέλουν το ΚΕΘΕΑ να προσπαθεί να κατεβάσει την ταινία από του youtube θεωρούνται ανακριβείς. Το ότι χρειάζεται περισσότερους υπαλλήλους από τότε που κυκλοφόρησε η ταινία, παίζει να ισχύει. Ο Βρασίδας λοιπόν τώρα, κάθε μέρα ρουφάει και τρυπάει ό,τι βρει μπροστά του! Γιατί; Μα επειδή ξέρει, χάρη στο Γ.Ε.Σ., ότι με έναν καλό υπνάκο και έναν σύντομο εφιάλτη σε 10-12 ώρες θα το έχει πετύχει το detox.
Και φτάνουμε στην πέτρα του σκανδάλου. Είναι ο απαγορευμένος καρπός. Κάθε έφηβος που σέβεται τον εαυτό του και την επαναστατικότητά του προσπαθεί να κάνει οτιδήποτε του έχουν απαγορεύσει.
- Δεν σου επιτρέπω να καπνίσεις τσιγάρα
Φουγάρο την επόμενη μέρα
- Δεν σου επιτρέπω να γυρίσεις μετά τις 23:00
48 ώρες αγνοούμενος
- Δεν σου επιτρέπω να αυνανίζεσαι
Μισός Hulk το αποτέλεσμα
- Δεν σου επιτρέπω να ληστεύεις τράπεζες
What? CHILD is evolving! Congratulations! Your CHILD evolved into ΡΩΜΑΝΟΣ!
Ο νομοθέτης που απαγόρευσε τα ναρκωτικά πρέπει να είχε εμπνευστεί από την ποτοαπαγόρευση και την ασύγκριτη επιτυχία της. Ειλικρινά θεωρώ ότι θα πρέπει τα πάντα να κυκλοφορούν ελεύθερα. Όποιος θέλει κάνει, όποιος δεν θέλει όχι. Άντε, άντε, ας είναι παράνομη η χρήση μόνο για τους ανήλικους. Αν και για αυτό ακόμα υπάρχει λύση. Ζητάς εθελοντές ναρκομανείς να επισκεφτούν επί πληρωμή σχολεία ανά την Ελλάδα αλλά να είναι αυστηρά μία βδομάδα χωρίς τη δόση τους.
Το πρόβλημα που διαιωνίζουμε είναι ότι θέλουμε μεν να «προστατέψουμε τα παιδιά μας» από αυτή τη μάστιγα, χωρίς ποτέ να εξηγήσουμε γιατί. Διότι άμα ξεκινήσεις να εξηγήσεις, θα πρέπει να συνοδεύσεις και με παραδείγματα. Και υπάρχει αυτή η παραμυθένια φούσκα που δεν κάνει να δείξεις σε ένα παιδί (και μιλάμε για 15χρονους και 16χρονους ξέρω ‘γω) τόσο σκληρές εικόνες.
Όπως είπα όμως και στην αρχή, περιορίστηκα αυστηρά στα λεγόμενα «σκληρά» ναρκωτικά. Διότι αν αρχίσω να λέω για την παραπληροφόρηση σχετικά με τη μαριχουάνα που τείνει στο άπειρο, θα ξεπεράσω και τις ατάκες του Νικητή. Διότι ζούμε στην χαρωπή εποχή όπου η μαριχουάνα είναι παράνομη και το αλκοόλ και το τσιγάρο ελεύθερα.
Κλικ για μεγέθυνση
You see a problem there?
