Πριν μερικές μέρες, χαζεύοντας στο διαδίκτυο, βρήκα ένα βιντεάκι σχετικά με την λεκτική σεξουαλική παρενόχληση. Συγκεκριμένα, στο video βλέπουμε μία γυναίκα καθώς αυτή περπατάει στους δρόμους του Manhattan επί 10 ώρες και εισπράττει ενοχλητικά σχόλια. Or do we? Ας παρακολουθήσουμε το video και τα λέμε μετά.

WHAAAAAAT? Δεν ήξερα ότι μέχρι και η καλημέρα θεωρείται παρενόχληση. Και τώρα ανακαλύπτω από τι πιθανά λιντσαρίσματα έχω γλυτώσει, επειδή άγνωστες κοπέλες τις οποίες τόλμησα να χαιρετίσω, ήταν η ντροπή του γυναικείου φύλου και απλώς αδιαφόρησαν, αντί να μου ορμήξουν και να μου ξεριζώσουν τα μάτια. Από πότε οι φράσεις:
- Πώς είσαι σήμερα;
- Τι λέει όμορφη; Να έχεις μια ωραία μέρα.
- Επ, τι λέει κοπελιά; Τι κάνεις;
- Πώς είσαι αυτό το πρωί;
- Καλό βράδυ! (no pun intended, ήταν βράδυ)
- Γεια! Καλημέρα. Ο Θεός να σε έχει καλά. Να έχεις μια καλή μέρα, έτσι; (Ναι, περιέργος χαιρετισμός για πολλούς λόγους. Και ναι, το ότι ο ίδιος τύπος περπατάει ακριβώς δίπλα της επί 5 λεπτά είναι ανησυχητικό.)
- Πώς πάει; Καλά;
θεωρούνται λεκτική παρενόχληση; Γιατί μόνο παρενόχληση δεν είναι. Για την ακρίβεια ανήκουν όλες στην κατηγορία «Ελάχιστα πράγματα που μπορείς να πεις σε έναν άγνωστο για να τον γνωρίσεις». Αν όλες αυτές είναι απαγορευτικές τότε τι μένει να πεις; Α, ξέρω : «Καλησπέρα, συγγνώμη που σε προσβάλλω επειδή σου μιλάω ενώ δεν γνωρίζομαστε, παρατήρησα πόσο όμορφη είσαι, και πάλι συγγνώμη που σου επιτίθεμαι σεξουαλικά αυτή τη στιγμή, αλλά αναρωτιόμουν αν η τόση ομορφιά, ωχ συγγνώμη και πάλι αλλά δεν βάζω μυαλό, συνοδεύεται και με εξίσου πλούσιο πνευματικό κόσμο, κάτι που θα με ενδιέφερε ασύγκριτα περισσότερο και θα ήθελα να σε γνωρίσω καλύτερα.» Ναι, οκ! Μόνο ο Βρασίδας φλερτάρει έτσι.

Εντάξει, εγώ να συμφωνήσω απόλυτα ότι έχει μεγαλύτερη σημασία ο χαρακτήρας και τι τύπου άνθρωπος είναι ο καθένας. Πώς σκέφτεται, πώς λειτουργεί, τι ενδιαφέροντα έχει κλπ. Αυτά όμως έχουν ένα πρόβλημα. Δεν τα βλέπεις. Εκτός και αν είσαι ο Sherlock. Ή ο House. Που βασίζεται στον Sherlock. Anyway.

Τα συζήταγα αυτά με τον Βρασίδα προχθές και γυρίζει και μου λέει για τον άλλο τύπο που την έχει πιάσει κανονικά στο μπίρι-μπίρι. Όχι, ούτε αυτό είναι παρενόχληση. Ναι, τον λες και ενοχλητικό, άντε να τον πεις και πεισματάρη. Αλλά μέχρι εκεί. Σε καμία περίπτωση δεν παρενοχλεί, δεν απειλεί, δεν την προσβάλλει και δεν την μειώνει. Αφήστε που του δίνουμε και εύσημα για την αυτογνωσία του.

Ας δούμε όμως και πώς είναι δομημένο το video. Από υλικό 10 (!!) ωρών παρακολουθούμε μονταρισμένα κομμάτια συνολικής διάρκειας 90 δευτερολέπτων!! Και αυτό είναι καμπάνια μη κερδοσκοπικής οργάνωση (της Hollaback!) (ναι, το θαυμαστικό είναι μέρος του τίτλου), οπότε υποθέτω ότι έγινε κάποιου είδους στοχευμένο μοντάζ για να συνθέσουν ένα σύνολο με τις πιο χα-ρα-κτη-ρι-στι-κές στιγμές. Φαντάζομαι λοιπόν τι περιλαμβάνει το ακυκλοφόρητο υλικό :

Βλέμματα!

Στιγμιαίες Ματιές!

Λευκούς!

Πάντως, προτείνω ο άνθρωπος που μόνταρε το υλικό να μην αναλάβει ποτέ να το κάνει και για highlights ενός αγώνα γιατί μας βλέπω να παρακολουθούμε 2 λεπτά από timeouts, διαιτητές να βγαίνουν στο παρκέ, διαιτητές να φεύγουν από το παρκέ και στο τέλος τον φωτεινό πίνακα από την έναρξη του αγώνα.

Ο Βρασίδας όμως επέμενε και έτσι αναγκάστηκα να του εξηγήσω ακριβώς πώς λειτουργεί η έλξη μεταξύ δύο ανθρώπων αλλά και τι συνιστά λεκτική παρενόχληση. Η βασική μας αίσθηση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η όραση. Να διευκρινίσω ότι αναφέρομαι καθαρά σε συνειδητό επίπεδο, διότι σε υποσυνείδητο, σημαντικό ρόλο παίζει και η όσφρηση αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Κάθε άνθρωπος το πρώτο δείγμα που λαμβάνει είναι η οπτική παρουσία και έτσι, η πρώτη εντύπωση που δημιουργείται, βασίζεται εξ ολοκλήρου στην όψη. Εκτός αν είναι τυφλός. Σε αυτό το χρονικό σημείο δεν έχει καμία άλλη ένδειξη. Αυτή είναι η μόνη πληροφορία που έχει για να αποφασίσει αν θα μπει σε λειτουργία κοινωνικοποίησης. Το τι θα γίνει μετά είναι άλλη υπόθεση. Οπότε ναι, κρίνουμε και κρινόμαστε από την εμφάνιση, σε πρωταρχικό επίπεδο τουλάχιστον. Και αυτό δεν είναι ούτε θετικό ούτε αρνητικό. Απλά έτσι είναι.

Από την άλλη, η λεκτική παρενόχληση μπορεί να είναι σεξιστική, ρατσιστική, τρανσοφοβική, ομοφοβική ή και άλλα. Δεν νομίζω ότι πραγματικά χρειάζεται να αναφέρω ενδεικτικά παραδείγματα. Επίσης φαντάζομαι ότι μπορείτε να συμφωνήσετε ότι το «Καλημέρα, είσαι όμορφη» ή το «Γεια, πώς πάει η μέρα σου» δεν υπάγονται σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Ακόμα σημαντικότερα, για να στοιχειοθετείται παρενόχληση θα πρέπει να υπάρχει προσβολή ή μείωση της προσωπικότητας. Εξαιρούνται βέβαια οι περιπτώσεις που έχουμε κατάθεση γεγονότων. Αν, για παράδειγμα, πεις χοντρό τον Πάγκαλο, δεν τον προσβάλλεις. Είναι. Αν του πεις ότι έχει ρέψει τελευταία, τον προσβάλλεις. Επειδή προφανώς τον ειρωνεύεσαι. Όπως επίσης, αν πεις την Κεφαλογιάννη όμορφη, δεν την προσβάλλεις. Ούτε της συμπεριφέρεσαι σεξιστικά. Ούτε αυτό είναι σεξιστικό.

Μερικά σύντομα points :

Μου αρέσει που συμπεριλάβανε και τον τύπο που της τονίζει ότι «Κάποιος αναγνωρίζει ότι είσαι όμορφη. Πες και ένα ευχαριστώ.». Εγώ είμαι υπέρ του τύπου πάντως.

Αμέριστος σεβασμός σε αυτόν που πετάει ατάκα «Πω, κοίτα αυτό!» αλλά μάλλον παίρνει χαμπάρι τι γίνεται και συμπληρώνει μόνος του «Μόλις είδα χίλια δολάρια».

Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, που θα άκουγε το 1/10 των σχολίων και δεν θα φτιαχνότανε έστω και λίγο. Τόσο δα!

Θέλουν μας πουν δηλαδή ότι ούτε ένας δεν την είπε χοντρή. Ούτε ένας. Που θα ήταν και λεκτική παρενόχληση.

Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο, το εν λόγω video έχει πάνω από 33 εκατομμύρια views.