Είσαι νοσοκομειακός/ή γιατρός. Μια ασθενής σου πάσχει από μια ανίατη ασθένεια που της προκαλεί αβάσταχτους πόνους που κανένα από τα υπάρχοντα φάρμακα δε μπορεί να απαλύνει. Παρά τη σοβαρότητα της αρρώστιας της ξέρεις ότι πιθανότατα θα μείνει για μήνες στην ίδια κατάσταση πριν πεθάνει.

Μια μέρα σου λέει ότι έχει συνειδητοποιήσει πλήρως την κρισιμότητα της περίπτωσής της και έχει αποδεχτεί το επερχόμενο τέλος της. Αυτό το οποίο όμως δεν αντέχει είναι οι πόνοι. Σε ικετεύει να της κάνεις ευθανασία. Σου εκμυστηρεύεται ότι οι στενοί συγγενείς της διαφωνούν με την απόφασή της και δεν πρόκειται να γίνουν –με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- συμμέτοχοι. Ξέρεις ότι αν τη βοηθήσεις να εκπληρώσει την επιθυμία της θα διαπράξεις μια παρανομία που ενδέχεται να επιφέρει σκληρή τιμωρία. Παρόλα αυτά είσαι σχεδόν βέβαιος/η ότι με την κατάλληλη προετοιμασία δεν πρόκειται να αποκαλυφθεί η υπαιτιότητα και η ανάμειξή σου.