Στην παρακάτω λίστα ακολουθούν οι -κατά τη γνώμη του συντάκτη- πιο επιβλαβείς πολιτικές ιδεολογίες. "Επιβλαβείς για ποιον;", θα ρωτήσει κάποιος. Η προσέγγιση που ακολούθησα ήταν κατά κάποιον τρόπο "αντίστροφα ωφελιμιστική". Το μέγιστο δυνατό "κακό" σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο δηλαδή, για την πλειοψηφία των ανθρώπων. Τις περισσότερες θέσεις καταλαμβάνουν συγκεκριμένα "παρακλάδια" και όχι γενικές έννοιες τύπου "Κομμουνισμός", "Φασισμός", "Αναρχία" κλπ. Προσπάθησα επίσης να συμπεριλάβω -όσο γίνεται- ποικίλως "χρωματισμένες" ιδεολογίες - να μην επικεντρωθώ στη μία πλευρά του φάσματος.
Αντικειμενισμός (Objectivism)
Το κίνημα του αντικειμενισμού θεμελιώθηκε από τη ρωσοαμερικανίδα φιλόσοφο Ayn Rand. Μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα κι «αιρετική» ιδεολογία, ο ‘objectivism’ πρεσβεύει τον ολοκληρωτικό εγωισμό ως μοναδικό μέσο επίτευξης της προσωπικής ευτυχίας. Η «ορθολογική ιδιοτέλεια» που προτάσσει η Rand μπορεί φαινομενικά να μη μοιάζει ακραία, οι απόψεις της όμως ως προς τον "παραλογισμό" της συμπόνιας, τον πλήρως υποβαθμισμένο ρόλο των κρατικών μηχανισμών και της ανεξέλεγκτης λειτουργίας της οικονομίας, καθιστούν τον αντικειμενισμό ως το (ακόμα) πιο σκατόψυχο αδερφάκι του αναρχοκαπιταλισμού. Για αυτό το λόγο πολλά μέλη του ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ τη θεωρούν το απόλυτο πολιτικό τους πρότυπο.
Μοναρχισμός (Monarchism)
Όπως μπορείτε εύκολα να συμπεράνετε, ο «μοναρχισμός» είναι η ιδεολογική βάση πάνω στην οποία χτίζονται τα μοναρχικά καθεστώτα. Με τις ιστορικές ρίζες του να συναντώνται χιλιετίες πίσω, ο μοναρχισμός ήταν η έμπνευση πίσω από εκατοντάδες ηγεμονίες που σταδιακά καταλύθηκαν. Η συνηθέστερη έκφανσή του περιλαμβάνει αυτοκράτορες, βασιλιάδες και δικτάτορες. Πλέον, οι εναπομείνασες μοναρχίες έχουν καθαρά συμβολικό χαρακτήρα, με εξαίρεση τα κυβερνητικά σχήματα χωρών όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Μπαχρέιν.
Αναρχοπρωτογονισμός (Anarcho-primitivism)
Αν μισείς τη ζωή στην πόλη και τις μιασματικές πολυτέλειες που απολαμβάνεις χάρις στο δυτικό πολιτισμό τότε είσαι τυχερός! Γίνε κι εσύ «πριμιτιβιστής»! Βασικό παρακλάδι του «πράσινου αναρχισμού», ο αναρχοπρωτογονισμός μας ανοίγει τα μάτια αναδεικνύοντας την αλλοτρίωση του ανθρώπου στις σύγχρονες κοινωνίες και προτείνοντας ως σωτήριες λύσεις τη μετάβαση σε αταξικές αγροτικές κοινότητες, την εγκατάλειψη της τεχνολογίας, την αποβιομηχανοποίηση και την κατάργηση κάθε είδους εξειδίκευσης και καταμερισμού των εργασιών.
Ιλλεγκαλισμός (Illegalism)
Ο ιλλεγκαλισμός πρωτοεμφανίζεται και αναπτύσσεται στην Ευρώπη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, με τους οπαδούς του να προβάλουν τη διάπραξη παρανομιών και εγκληματικών ενεργειών, ως βασική στάση ζωής – ως το μόνο τρόπο για να αισθάνονται πραγματικά ελεύθεροι. Για αυτό το λόγο ο ιλλεγκαλισμός ταυτίζεται συχνά με το φιλοσοφικό ρεύμα του νιχιλισμού. Εμένα πάλι, μου φέρνει περισσότερο σε “Sons of Anarchy”.
Θεοκρατία (Theocracy)
Ναι, ναι, μπράβο. You got me. Η θεοκρατία είναι περισσότερο σύστημα διακυβέρνησης παρά ιδεολογία. Συγχαρητήρια για την οξυδέρκειά σου. Δείξε όμως κι εσύ λίγη κατανόηση. Θα μου ήταν εξαιρετικά δυσάρεστο να διαλέξω μόνο ένα ιδεολογικό υποσύνολο της θεοκρατίας. Με τι καρδιά να αδικήσω τόσους και τόσους μηχανισμούς καταπίεσης και ακύρωσης κάθε είδους πνευματικής και επιστημονικής προόδου; Από τα χαλιφάτα και το θρησκευτικό σιωνισμό, μέχρι τον κληρικό φασισμό και τον ινδουιστικό εθνικισμό, όλα τα μέλη της συγκεκριμένης κατηγορίας έχουν συνδέσει άρρηκτα το όνομά τους με το σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία.
Σταλινισμός (Stalinism)
Τη δεύτερη θέση της λίστας καταλαμβάνει το πιο αιματηρό παρακλάδι του κομμουνισμού. Βασικά χαρακτηριστικά της σταλινικής ιδεολογίας είναι η προσωπολατρία, η απόλυτη συγκέντρωση των εξουσιών από τον ηγέτη, η κατάργηση ατομικών δικαιωμάτων και εκφραστικών ελευθεριών, η θεσμοθέτηση μιας αστυνομοκρατούμενης κοινωνίας και οι μαζικές εκτελέσεις αντιφρονούντων. Στη σημερινή εποχή βέβαια παρατηρείται μια αποθαρρυντική έλλειψη αγνού σταλινισμού, με τον Kim Jong-un όμως να καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες.
Ναζισμός (Nazism)
Προφανές, ε; Δεν πειράζει. Σε κάποιες αντιλήψεις οφείλουμε να είμαστε προβλέψιμοι. Εμπεριέχοντας τα περισσότερα γνωρίσματα που αναφέρθηκαν στο νούμερο 2, ο ναζισμός (Nationalsozialismus) αποτελεί την πιο ακραία μορφή εθνικισμού. Είναι τόσο γραφικά ανήθικος που θυμίζει σατανική υπερομάδα «κακών» από κόμικ. Επεκτατισμός, ολοκαυτώματα, γενοκτονίες, ευγονική, ρατσισμός, είναι μερικά από τα κομμάτια που συνθέτουν το εθνικοσοσιαλιστικό παζλ, μιας ιδεολογίας που ταυτίστηκε με τον πιο πολύνεκρο πόλεμο όλων των εποχών.
