Ποιος πλακώνει ποιον; Ρομαντικοί μύθοι και άβολες αλήθειες

24-11-2014
 
Submit to FacebookSubmit to TwitterSubmit to Google PlusSubmit to StumbleuponSubmit to Delicious

Θυμάστε το Karate Kid? Αγνές κι αθώες εποχές ε; Ωραία δεν ήτανε που βλέπαμε έναν καλοκάγαθο, κοντούλη, πενηνταπεντάρη Γιαπωνέζο να αλλάζει τα φώτα στο σατανικό δάσκαλο της σχολής Cobra Kai; Τι κι αν ο τελευταίος ήταν 15 χρόνια νεότερος, σε καλύτερη φυσική κατάσταση και του έριχνε 27 πόντους σε ύψος. Η ασυμβίβαστη, ελεύθερη ψυχή που κατέχει τα πανάρχαια μυστικά των ευγενών πολεμικών τεχνών πάντα θα υπερτερεί. Σωστά; Μάλλον όχι.

Και εντάξει. Το να νομίζει κανείς ότι οι masters του καράτε και του κουνγκ φου είναι εν δυνάμει ασταμάτητες φονικές μηχανές, είναι απλά τραβηγμένο. Τα ζόρια αρχίζουν όταν κάποιος αρχίζει να πιστεύει σε ημίθεους σαολίν και ενεργειακά πεδία εξουδετέρωσης αμύητων αντιπάλων. Δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ ε; Για δείτε εδώ…

Όταν βέβαια ο ίδιος αξιαγάπητος κυριούλης ήρθε αντιμέτωπος με κάποιον που ΔΕΝ είχε παραισθήσεις μεγαλείου τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα...

Ναι, μας αρέσει να εκρομαντικεύουμε τα πάντα. Ακόμα και το ποιος μπορεί να πλακώσει ποιον. Και όταν ο ρεαλισμός προσπαθεί να πλησιάσει, τον αντιμετωπίζουμε όπως ένα αυγουστιάτικο κουνούπι: Προσπαθούμε να απαλλαγούμε απ’ αυτόν πριν μας τσιμπήσει.

Οι «υπέρτατοι διδάσκαλοι» και οι «μεγάλοι μύστες» έχουν εντρυφήσει πνευματικά στις τεχνικές που προσφέρει ο πολιτισμός και η παράδοση της Άπω Ανατολής. Σεβαστό. Ποιον όμως μπορούν να νικήσουν πραγματικά σε μάχη σώμα με σώμα; Τι θα συμβεί αν έρθουν αντιμέτωποι με έναν αμερικάνο πεζοναύτη ή έναν ισραηλινό πράκτορα της Μοσάντ; Θα αντέξουν πάνω από 30 δευτερόλεπτα; Όταν προτάξουν την αρχέγονη σοφία, την αυτοσυγκέντρωση και τις φαντεζί κινήσεις θα βρούνε μπροστά τους το Krav Maga των Εβραίων και το MCMAP των πεζοναυτών.

karatewoods

Ξέρω ότι είναι χαζό να μιλάει για αυτά τα ζητήματα ένας άνθρωπος που έχει να βρεθεί σε καβγά από την πρώτη λυκείου, αλλά απλά υποστηρίζω το προφανές. Όταν κάποιος μαθαίνει πολεμικές τέχνες το κάνει επειδή έχει αυτήν την πολυτέλεια. Πιθανόν δε θα τις χρησιμοποιήσει ποτέ στην πραγματική ζωή. Ο στρατιώτης των ειδικών δυνάμεων όμως ζει και πεθαίνει από αυτό. Σε κάποιες χώρες τουλάχιστον. Για αυτό το λόγο η εξοντωτικά βάρβαρη εκπαίδευση του έχει στόχο να του αφαιρέσει τυχόν ηθικούς ενδοιασμούς και να τον μετατρέψει σε δολοφόνο. Τόσο απλά. Είναι σκοτεινό, είναι απάνθρωπο, ενδέχεται όμως να είναι αναγκαίο. Τα άτομα αυτά περνούν εικονικά βασανιστήρια, γυμνάζονται σαν να μην υπάρχει αύριο και μαθαίνουν πώς μπορούν να σκοτώσουν τον άλλο με τα γυμνά τους χέρια. Αθόρυβα, γρήγορα κι έντεχνα. Οι κινήσεις τους δεν έχουν τίποτα το γοητευτικό, τίποτα το χορογραφικό, τίποτα το μυστικιστικό. Είναι μαθηματικά υπολογισμένες μόνο για να φέρουν αποτέλεσμα. Και αυτό αρκεί.

sealsdrown

Η βία δεν είναι ούτε καλαίσθητη ούτε χαριτωμένη. Κάποιες φορές είναι αναπόφευκτα αναγκαία, αλλά ας μην κάνουμε το λάθος να την εξευγενίζουμε. Όταν η κατάσταση δεν αφήνει άλλες επιλογές μπορεί να αποτελέσει το έσχατο καταφύγιο. Πώς μπορούν λοιπόν τα ρινγκ των γυμναστηρίων να συγκριθούν με το αυθεντικό πεδίο της μάχης; Πώς μπορεί ο μαυροζωνίτης του καράτε με τα δέκα «νταν» να εξουδετερώσει τον επαγγελματία που έχει κάνει 2 κεφαλοκλειδώματα πριν πιει τον πρωινό καφέ, έτσι για να πάει καλά η μέρα βρε παιδί μου; Έννοιες όπως άμιλλα και σεβασμός στον αντίπαλο πηγαίνουν έναν διακριτικό περίπατο και τελικά επικρατεί ο πιο δυνατός, ο πιο άρτια εκπαιδευμένος και, ναι, αυτός που είναι και λίγο dead inside. Όχι πάντως ο πιο «πεφωτισμένος».

Στον εξίσου αφελή αντίποδα βρίσκονται τα φουσκωμένα λεβεντόπουλα του street fighting, που νομίζουν ότι ο τσαμπουκάς ισοδυναμεί με την τεχνική, το ένστικτο με την αποτελεσματικότητα και η Πλατεία Ομονοίας με τα ναρκοπέδια του ανατολικού Αφγανιστάν. Κι επειδή πλακώνουν Πακιστανούς και gay νομίζουν ότι θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο και σε έναν μαχητή της Αλ Κάιντα ή ένα μέλος των Navy Seals. Σε όλους αυτούς έχω να κάνω μια πρόταση. Ο παρακάτω εικονιζόμενος ονομάζεται Stephen Hill και είναι λοχαγός του αμερικάνικου στρατού. Εκτός από «βιαστής των λαών» (βλέπε το αντίστοιχο άρθρο) είναι και ανοιχτά ομοφυλόφιλος! Ουάου! Πόσο ονειρικός στόχος ε; Μπορεί κάποιος από σας, παρακαλώ πολύ, να πάει και να επιχειρήσει να τον πλακώσει στο ξύλο; Θα επιτελέσετε ουσιαστικό κοινωνικό έργο για όσους έχουν πολύ καιρό να ξεκαρδιστούν απ’ τα γέλια…

stephenhill